Bayburtlu Zelili
Küçük yaşlarda şiire ve aşık edebiyatı ilgi duymaya başladı.
Zamanla yöresinin aşıklarının eserlerini öğrenerek kendini geliştirdi.
Yörede Hoca Efendi olarak da anılan Zelili uzun yıllar Bayburt Belediyesi
bünyesinde çalıştıktan sonra emekli oldu.
Epey sayıda şiiri olana Zelili’ye ilişkin bir kitap çocukları
tarafından hazırlanmaktadır.
Bayburt’ta öldü ve orada toprağa verildi.
Böyle
Bin üç yüz kırk birin hab gecesinde
Verdiler elime badeyi böyle
Bu aşkın payı var gör nicesinde
Yaktılar elemle dideyi böyle
Bana sevdirdiler sevdiğim habip
Sakın sırrı ifşa eyleme deyip
Kağıt derdin olsun kalemin tabip
Bize sevdirdiler hudayı böyle
Üç harf beş noktadan açtı hesabı
Çalış kazan elde eyle mesabı
Aşkın taksiminde bulduk nisabı
Aldılar kalbinden hevayi böyle
Mehmet iken hem Zelili dediler
Bu sende emanet bir sır dediler
Gün be gün Kuranı tefsir dediler
Biraz yükselttiler gedayı böyle
Şaban Efendinin
Sadık dervişi alalım
Hacı Şaban Efendinin
Emrini eda kılalım
Hacı Şaban Efendinin
Batına açılmış perde
Aşk ateşi yanar serde
Dili dermen olur derde
Hacı Şaban Efendinin
Batın kalkanı kolunda
Sadık Rufa-i yolunda
Hem zikrin kesmez dilinde
Hacı Şaban Efendinin
Doğru yoldan çıkmaz yürür
Acep nedir bilmez gurur
Hem madlubi mevla durur
Hacı Şaban Efendinin
Şehri Bayburt sultanıdır
Dertlilerin lokmanıdır
Zelil Mehmet kurbanıdır
Hacı Şaban Efendinin